آوین

به هر کجا که بروی جز خدا را نمی توان دید خدا همان است که پیش روی ماست. ای کاش غظمت در نگاه تو باشد نه در چیز که به آن می نگری من شوق را به تو خواهم آموخت اعمال ما به ما وابسته است همچنان که درخشندگی به فسفر.

درست است که اعمال ما ما را می سوزاند ولی تابندگی ما از همین است برای من خواندن این که شن های ساحل نرم تر اند کافی است! می خواهم با پای برهنه این نرمی را حس کنم. معرفتی که قبل از آن احساسی نباشد برای من بیهوده است.

هرگز در این جهان چیزی ندیده ام که حتی اندکی زیبا باشد! مگر آن که فورا آرزو کرده باشم تا همه مهر من آن را در بگیرد.

(آندره ژید)